Systematization of traditional mongolian costume design and the creation of a digital information system

Abstract

The Mongolian national costume represents a unique form of intangible cultural heritage that embodies ethnic identity, traditional lifestyle, aesthetics, and intellectual creativity. This study presents a systematic analysis of the structural and artisanal characteristics of traditional garments and proposes a methodology for developing a digital information archive. The research employs a multidisciplinary approach, including morphological structure analysis, graphic schematics, pattern layout documentation, technical illustrations, decorative element analysis, and traditional crafting technologies. As a result, the study categorizes key structural components of national costumes and develops a model for codified technical cards based on standard classification principles.
The proposed methodology demonstrates significant potential for application across various ethnic groups’ traditional costumes. It emphasizes the importance of utilizing modern software and digital technologies to preserve, document, and integrate cultural heritage into contemporary use through the development of digital archives. Furthermore, this research provides valuable resources and inspiration for modern designers and artisans seeking to reinterpret traditional culture and safeguard it through structured documentation and digital preservation efforts.

Монгол хувцасны уламжлалт ур хийцийн системчлэл ба мэдээллийн сан бүрдүүлэх асуудалд

Хураангуй: Монгол үндэсний хувцас нь угсаатны соёл, ахуй, гоо зүй, оюуны бүтээлч байдлыг илэрхийлсэн өвөрмөц соёлын өв юм. Энэхүү өгүүлэлд уламжлалт хувцасны хийц, урлалын онцлогийг системтэйгээр судалж, дижитал мэдээллийн сан бүрдүүлэх арга зүйг танилцуулсан. Судалгаанд морфологи бүтцийн шинжилгээ, график зураглал, эсгүүрийн дэлгэмэл зураг, техникийн зураглалын баримтжуулалт, чимэглэлийн элементүүдэд хийсэн дүн шинжилгээ, үйл урлалын технологи зэрэг олон талт шинжилгээний аргыг ашигласан болно. Судалгааны үр дүнд үндэсний хувцасны бүрдэл хэсгүүдийг тодорхойлон ангилж, кодчиллын зарчимд үндэслэн технологийн картын загварыг боловсруулсан.
Цаашид судалгааны энэхүү арга зүйг үндэстэн, угсаатны бүлэг тус бүрийн хувцасны мэдээлэлд ашигласнаар орчин үеийн программ хангамж болон дижитал технологийг өргөн ашиглах, дижитал архив үүсгэх зэргээр соёлын өвийг хамгаалан хадгалах, хэрэглээнд шингээх өргөн боломж бүрдэж байгааг энэ судалгаанд харуулсан. Энэхүү судалгаа нь орчин үеийн дизайнер, урлаачдад уламжлалт соёлыг шинэ өнцгөөр сэргээн хэрэглэх, өв соёлыг хамгаалах, архивлахад чиглэсэн чухал мэдээлэл, эх сурвалжийг нэгтгэх зэрэг мэдээллийн сан бүрдүүлэх ажилд ихээхэн ач холбогдолтой.

Түлхүүр үгс: уламжлалт урлал, хувцасны хийц технологи, технологийн карт, дижитал кодчлол