Review of Mongolia fine arts investigation of some research problems

Abstract

Art is not only cognitively important, but through it, it cultivates aesthetic pleasure, develops human senses and mind, and opens talents. Visual arts studies provide comprehensive knowledge by considering the sources of creativity, features of artistic thinking, role in society, and methods of creation, along with the biographies of artists. Therefore, in all countries of the world, there is a lot of space for professional art historians, and reviews and analyzes of works of art develop with value.
Mongolian visual art has a rich history that has evolved from petroglyphs to contemporary or modern art. In the era of social-realism as we know it, although it was limited directly by the ideological policy of the party government, there was no opportunity to limit the free thinking of the artist, the works of the history makers clearly show. At that time, considering the current social scene, art studies were developed at a certain level under the leadership of Dashbaldan researcher. It would not be wrong to say that Mongolian visual arts studies at the beginning of the 21st century have stagnated in their development. Because art studies articles have been created a lot, but one-sided studies have increased. Criticism needs to be studied not only in the field of art studies, but also from a scientific point of view. In this, the definitions of scientists and research work on criticism are considered. The importance of the theory and practice of critical studies was aimed to be known to a certain extent, and as an example, the criticism of paintings was analyzed by the interpretation method.

Монголын дүрслэх урлагт дутагдаж буй шүүмж судлалын зарим асуудлыг хөндөх нь

Хураангуй: Урлаг зөвхөн танин мэдэхүйн ач хол богдолтой бус түүгээр дамжуулан гоо сайхны таа шаал ыг төлөвшүүлэх, улмаар хүний мэдрэхүй, оюун санааг хөгжүүлэх, авьяас билгийг нээх, бүтээл туурвих урам зоригийг бадраадаг билээ. Харин дүрслэх урлагийн тухай нийтлэг болон өвөрмөц зүй тогтлыг нийгмийн хөгжлийн түүхт эй хамт уялдуулан шинжлэгч урлаг судлал нь бүтээл туурвилын эх сурвал ж, уран сайхны сэтгэлгээний онцлог, нийгэмд гүйцэтгэх үүрэг, бүтээсэн арга барил зэргийг зураач урчуудын намтар түүхт эй нь авч үзд эгээрээ цогц мэдлэг олгодог . Тиймээс дэлхийн бүхий л оронд мэргэжлийн мэргэшсэн урлаг судлаачдын орон зай нэн арвин ба урлагийн бүтээлүүдийн шүүмж, анализ ууд үнэ цэнтэйгээр хөгждөг билээ.
Монголын дүрслэх урлаг цаг үеийнхээ нөхцөл байдалд нийцэхийн зэрэгцээ урлагийн хөгжлийн жам ёсоор “даравч дардайна ” гэдгээр хадны сүг зураг дүрслэлээс үүдээд конте мпорари буюу орчин үеийн урлаг болтлоо хөгжсөөр ирсэн баялаг түүхтэй. Бидний мэдэх соц-реализмын үед нам засгийн үзэл суртл ын бодлогоос шууд хамаарч, хязгаарлагд мал байсан хэдий ч уран бүтээлчийн чөлөөт сэтгэлгээг хязгаарлах боломж байгаагүйг түүх бүтээгчдийн бүтээл бэлхнээ хар уулдаг. Тэр үед өнөөгийн нийгмийн дүр зургийг бодоход урлаг судлалыг Дашбалдан агсан тэргүүлэн тодорхой төвшинд хөгжүүлж байсан . ХХI зууны эхэн үеийн монгол ын дүрслэх урлаг судлал хөгжлийнхөө зогсонги байдалд орсон гэхэд буруудахгүй. Учир нь урлаг судлалын өгүүлэл илтгэл багагүй бүтээгдсэн боловч нэг тал ыг барьсан судалгаанууд олширсон байна.
Шүүмж судлал ыг зөвхөн урлаг судлал ын хүрээнд бус шинжлэх ухаан ы үүднээс дэлгэрүүлэн судлах шаардлагатай хэмээн үзэж, дараах байдлаар дэлгэрүүллээ. Үүнд: шүүмжийн талаарх эрд эмтдийн тодорхойлолт , судалгаа шинжилгээний ажлыг авч үзлээ. Шүүмж судлалын онол практикийн ач хол богдл ыг тодорхой хэмжээнд тани улахыг зорьсон ба жишээ болгон уран зургийн шүүмжийг интерпретацийн аргаар задлан авч үзэв.
Түлхүүр үгс: урлагийн онол, урлаг судлал, шүүмж судлал, уран зураг, анализ