Economic Security and the Linkages with Processing Industry

Abstract

Mongolia’s economic security largely depends on the efficiency of its industrial structure, the diversification of exports, and the capacity to substitute imports. Despite its abundant natural resources, the country remains highly dependent on the export of mining raw materials while increasingly reliant on imported foodstuffs and consumer goods, which amplifies economic vulnerability. This article, drawing on empirical data, examines the utilization of production, import, and export capacities in the food processing sectors of milk, meat, and sausages, and explains their implications for economic stability. The findings indicate that: (1) milk production is unstable, with rising import dependence; (2) meat exports are high but mostly in raw form, leaving little added value domestically; and (3) sausage production has grown, yet export volumes remain very limited. These results underscore the need to align with the objectives of key policy documents such as the National Security Concept (2010), Vision–2050, and the National Food Security Program (2020–2030), by fully utilizing the installed capacity of the processing industry and promoting production with higher added value.

Эдийн засгийн аюулгүй байдал ба боловсруулах үйлдвэрлэлийн уялдаа

Хураангуй: Монгол Улсын эдийн засгийн аюулгүй байдал нь үйлдвэрлэлийн бүтцийн оновчтой байдал, экспортын төрөлжилт болон импортыг орлох чадамжаас ихээхэн хамаардаг. Гэвч байгалийн баялаг арвин ч уул уурхайн түүхий эдийн экспортоос өндөр хамааралтай, хүнсний болон өргөн хэрэглээний бүтээгдэхүүний импортоос улам бүр хараат болж буй нь эдийн засгийн эмзэг байдлыг нэмэгдүүлж байна. Энэхүү өгүүлэлд эмпирик өгөгдөлд тулгуурлан сүү, мах, хиам зэрэг хүнсний боловсруулах салбарын үйлдвэрлэл, импорт, экспортын хүчин чадлын ашиглалтыг шинжилж, эдийн засгийн тогтвортой байдалд үзүүлэх нөлөөг тайлбарлав. Судалгааны үр дүнгээр: (1) сүүний үйлдвэрлэл тогтворгүй бөгөөд импортын хараат байдал нэмэгдэж буй; (2) махны экспорт өндөр боловч голдуу түүхий хэлбэртэй тул дотоодод нэмүү өртөг үлдэхгүй байгаа; (3) хиамны үйлдвэрлэл өссөн ч экспортын хэмжээ үлэмж бага байгаа нь тогтоогдов. Эдгээр үр дүн нь “Үндэсний аюулгүй байдлын үзэл баримтлал” (2010), “Алсын хараа–2050”, “Хүнсний хангамж, аюулгүй байдлын үндэсний хөтөлбөр” (2020-2030) зэрэг бодлогын баримт бичгийн зорилтод нийцүүлэн боловсруулах үйлдвэрлэлийн бүрэн хүчин чадлыг ашиглаж, нэмүү өртөг шингэсэн бүтээгдэхүүнийг дэмжих шаардлагатайг харуулж байна.

Түлхүүр үг: Экспорт, импорт, эдийн засгийн эмзэг байдал, боловсруулах үйлдвэрлэл, хөдөө аж ахуйн бодлого